Kızılayda Broşür Dehşeti

Sıradan bir gündü. Kızılayda yürüyorum. Yer çekimi de dahil olmak üzere herşey normal. Hava sıcaklığı mevsim normallerinde. Başbakan : R. Tayyip Erdoğan. Galatasaray başarıdan başarıya koşmakta. Adımlarımı hızlandırdığım bir sırada karşıda ; yüz metre ötede onu gördüm. Elindeki reklam broşürlerini yoldan geçen insanlara uzatıyordu. Bir an kararsız kaldım. Ya yolumu değiştirecektim ya da yanından geçip gidecektim. Ama yolumu değiştirmeyi bir yenilgi olarak gördüm. Kendimden emin bir şekilde yürümeye devam ettim. Kararlıydım kesinlikle o reklam broşürlerinden almayacaktım. Sinir harbi başlamıştı. Sanki yaklaştığımı hissetmiş gibi döndü ve bana baktı. Aradaki mesafe elli metreye kadar inmişti. İrademi toplamakta zorluk çekmeye başlamıştım. O broşürü almak hayatın sonu değildi ama kesinlikle bir yenilgiyi temsil ediyordu. Hiç aldırış etmeden yanından geçip gitmek ise nirvanaya ermek anlamına gelmese de bir başarı sayılırdı. Terlemeye başlamıştım. Olası bir yenilgiye halen hazır değildim. En sonunda harekete geçti. Elindeki broşür destesinden bir tanesini çekti ve sol eline aldı. Kılıcını çekmiş bir samuray gibiydi. İlk defa korktuğumu hissetmeye başladım. Galiba o galip gelecekti. Broşürün neyle ilgili olduğunu zerre merak etmiyordum. Artık birkaç metre kalmıştı. Büyük an bütün aldırmazlığıyla yaklaşmıştı. Sol kolunu yavaşça ileri uzattı. Artık elindeki kağıt parçası bir silahtan farksızdı. Gözlerimi kapadım. Yenilgiyi kabul etmiştim. O broşürü alacaktım. İşte herşey tam o anda oldu. Bir ambulansın siren sesi herkesin dikkatini yola çevirmişti. İnsanlar dehşet içinde ambulansa bakıyordu. İşte o an kendime geldim. Bu panik halinden yararlanarak hızla onun yanından geçtim. Evet başarmıştım. Broşürlerden almamayı başarmıştım. Arkama birkez olsun dönüp bakmadım. Adımlarımı tekrar hızlandırdım. İçim rahattı. Artık o gece huzur içinde uyuyabilecektim.
Bu maceranın sonu...